نقد و بررسی بازی Ghostrunner 2

بررسی شده بر روی PlayStation 5
همچنین بر روی Xbox Series X/S و PC
ناشر: 505 Games
توسعه دهنده: One More Level
تاریخ انتشار: 26 اکتبر 2023
رتبه بندی: بالغانه

پیدا کردن یوتوپیا در دیستوپیا

👻 Ghostrunner 1 یکی از محبوب‌ترین بازی‌های تمام زمان من بود و از زمان معرفی آن بیش از دو سال پیش، برای ادامه‌اش، Ghostrunner 2، هیجان زده بودم. به خیلی چیزها نیاز نداشتم تا با یک ماجراجویی پارکور دیگر وارد دنیای سایبرپانکی توسعه دهنده One More Level شوم؛ و وقتی که Ghostrunner 2 همان چیزی را که نسخه قبلی آن را به شهرت رسانده بود، یعنی گیم پلی اکشن پارکور سریع و شتابان، انجام می‌دهد، درخشید. اما چند تلاش جدید برای گسترش این دنیا، هم در ابعاد داستانی و هم در ابعاد مکانیکی، به هر حال جذاب و قابل تحسین هستند، اما به همان اندازه درخشان نیستند. با این حال، Ghostrunner 2 با اکشن استثنایی، موسیقی متن فوق‌العاده و دنیایی سرکوبگر و زیبا، موجب شادی و خوشحالی من در طول بیشترین زمانی که در آن بازی کردم، شد.

🎮بازی اول با پایان دادن به داستان، شخصیت اصلی Ghostrunner را از بندگی Cybervoid، قدرت‌های هوش مصنوعی، آزاد می‌کند و او به نام جدید Jack زندگی می‌کند و انسانیت در آخرین شهر زنده خود، برج Dharma، آزاد می‌شود. Ghostrunner 2 یک سال بعد از این اتفاقات آغاز می‌شود، جک به عنوان یک قهرمان زندگی می‌کند تا اینکه به Asura برخورد می‌کند، گروهی از چهار موجود مکانیکی که قصد پرکردن خلاء قدرت برای تبدیل شدن به رهبران جدید آن دارند (با موجوداتی شبیه به ابرانسانی در جایگاه انسانیت). این یک آغاز مناسب است، اما متأسفانه با یکی از بدترین مبارزات بازی آغاز می‌شود. این مبارزه بد نیست، اما در مقایسه با رئیسان بهبود یافته قابل توجهی که جک بعدها با آن‌ها مواجه می‌شود، پژمرده می‌شود.

بعد از شکست دادن رئیس، با شورشی‌های متفرقهٔ شورای رابطه ملاقات می‌کنم که شامل زوئه از بازی اول و NPC های مختلف دیگر است. جک به جای صحبت کردن با سرهای شناور مانند Ghostrunner، به پایگاه خانگی بازمی‌گردد و با همه به صورت حضوری صحبت می‌کند. ارتباط با افراد فیزیکی لمسی جالبی است و زندگی را به وجود مکانیکی جک می‌بخشد، همچنین برخی از نشانه‌های انسانیت مانند شوخ طبعی که جک در گفتگوها می‌یابد، احساس زندگی می‌کنند. متأسفانه، گفتگوها از انرژی موجود در بقیهٔ بازی کمتر بهره‌مند هستند، زیرا جک و هر کسی که با او صحبت می‌کند، روبه‌روی یکدیگر ایستاده و در حالی که گفتگوهای کند و اطلاعاتی اجرا می‌شوند، صحبت می‌کنند. در این پایگاه، جک می‌تواند توانایی‌های جدیدی را برای کیت خود خریداری کند و از Roguerunner.exe، تجربه‌ای روگوآلایت اختیاری و شگفت‌انگیز که مبارزه را به مرکز قرار می‌دهد، استفاده کند.

🕵️‍♀️بعد از ارتباط با پایگاه بین بیشترین ماموریت‌ها، جک به سرعت به عملیات انفجاری که One More Level در آن برتری دارد، بازگشته و همیشه لذت بخش است. در حالی که ضربان‌های تکنو با هم ترکیب می‌شوند تا یک امتیاز عالی ایجاد کنند، من جک را با یک کاتانا همه جا قطعه قطعه می‌کنم، زمان را در هوا به تأخیر می‌اندازم تا از سلاح‌های پرتابی دوری کنم و مهماندهی انرژی را به مبدأ خود برگردانم. مانند بازی اول، Ghostrunner 2 همچنان مانند یک بازی پازل به نظر می‌رسد.

در هر سالن مبارزه می‌تواند تسلط خود را بیشتر کنید اینجا بپرید، چپ بروید، به جلو بدوید، بالا بروید، دشمن را قطعه قطعه کنید، گلوله آن دشمن را برگردانید، یک شوریکن به بشکه‌ی منفجره برای از بین بردن آن‌ها بپرتابید، سپس از برخورد انرژی ماشین پرش کنید و آن را وقتی مسیر روشن است قطع کنید. و این فقط یکی از راه‌حل‌های معمایی برای دشمنانی است که در پیش شما هستند. عملکرد Ghostrunner 2 بسیار شگفت‌انگیز است، زیرا هر راه‌حل ممکن خود را در مسیر بهینه‌ترین حالت نشان می‌دهد؛ به همین دلیل تصور می‌کنم که یک موجود مکانیکی مانند جک چگونه احساس می‌کند وقتی در میدان جنگ اطلاعات را اسکن می‌کند. کاش توانایی‌های نهایی و دیگر قابلیت‌های من همانند شوریکن به طور ذاتی باشند، اما هر کدام همچنان سرگرم‌کننده هستند، حتی اگر خودم را یادآوری کنم که آن‌ها وجود دارند.

🧩آن لحظات پر از اکشن و پازلی همان چیزی است که در یک نسخه دوم از Ghostrunner می‌خواهم و بیشتر. اما نتایج کمتر پایدار هستند هنگامی که One More Level مکانیک‌های جدیدی را معرفی می‌کند. موتور سیکلت جدیدی دینامیکی‌تر را به عملکرد Ghostrunner 2 می‌آورد. با آن از روی دیوار لیزری پرش کنید، سپس پس از عبور ایمن از آن دیوار به موتور برگردید، همیشه چیزی بی‌نظیر است. بیشتر لحظات را در این موتور لذت بردم، اما پس از یک سفر سریع از شهر سایبرپانک درخشان Dharma Tower، بیشتر عملکرد موتور در جهان خارج از برج اتفاق می‌افتد.

🎴دوست دارم که سطح بیشتری از جهان خارجی را در بازی One More Level ببینم، به خصوص بعد از اینکه تا به حال از برج خارج نشده بودم. با این حال، صحرای بعد از کرانه‌های جهان پسا آخرالزمانی به همان اندازه جذاب برای کاوش نیست که در داخل برج وجود دارد، به خصوص پیاده روی. این قسمت از جهان به جک فضایی بازتر برای بازی فراهم می‌کند، اما این فضای اضافی هیجانی که در داخل فضاهای محدودتر برج Dharma احساس می‌کنم را کاهش می‌دهد (و این کمک نمی‌کند که برج Dharma تجربه بصری بیشتری نیز دارد). در این بین، ارزش ذکر دارد که این صحرای بعد از کرانه‌ها محل برگزاری یکی از مبارزات بزرگ منتخب سال است که من را در طول بازی به خودم می‌گفتم “نمی‌شود”! یک افزودنی دیگر بالچه‌ها است و اگرچه استفاده از آن در خطوط پارکور جدید سرگرم کننده است، اما استفاده از آن در نبردها اضافه‌ای غیرضروری به نظر می‌رسد. خوشبختانه، این در اواخر بازی معرفی شده و تأثیر زیادی در تجربه کلی بازی ندارد.

📋با انتشار Ghostrunner 2، خوشحالم که بخش بیشتری از این سری وجود دارد. حتی بعد از اتمام بازی، هنوز برای یافتن مجموعه‌هایی مانند پوسته‌های شمشیر و دستکش و اشیاء قدیمی مانند تایپ‌های VHS و تلاش بیشتر در بازی روگولایت ساده و دلپذیر، هیجان زده هستم. اگرچه Ghostrunner 2 در چند نقطه به مشکل برمی‌خورد، مانند بخش‌های باز و بی‌فایده بالچه، اما آنچه در ساعات خارج از این تلفات باقی می‌ماند، عملکرد برجسته‌ای در پارکور ارائه می‌دهد. و مانند نسخه قبلی خود، هنوز هم بسیار جذاب است.